برنامه یک الزام

جای تأسف است، عامه مردم آنقدر که برای گذران تعطیلات خود برنامه دارند، برای زندگی و کسب و کار خود برنامه ندارند.

جیم ران در تأئید این واقعیت می گوید: احتمالاً به جهت اینکه فرار از بند واقعیت، آسـان تر از تغییر کردن است، ما باید برای لحظه لحظه زندگی خود، برنامه داشته باشیم.

اگر برنامه ریز خوبی نباشیم، ناچاریم تابع برنامه ریزی دیگران باشیم.

مطمئن باشید برنامه های دیگران صرفاً برای تحقق اهداف خودشان است نه اهداف ما. اینجاست که دست و پابسته، برده دیگران خواهیم شد.

برنامه ریزی درست، مثل دستور العملی است که آغاز و پایان کار را برای ما مشخص می کند. کسی که برای روزهای آینده و هفته ها و ماه های آینده برنامه ریزی کرده است، با انرژی و نشاط خاصی به کارش ادامه خواهد داد. در حالیکه دلیل وحشت خیلی از افراد از آینده، به جهت ” بی برنامه گی ” است. برنامه ریزی وقتی اینقدر اهمیت دارد، چرا نباید یک مدیر در اداره امور به کارش برد؟

برنامه ریزی یک الزام در حوزه مدیریت است. مدیری که برنامه یک ساله اش تدوین شده است، با فراغ بال امور جاری را مدیریت می کند.

یک برنامه کاری، میزان فشردگی و گستردگی کار را برای شما مشخص می کند. اینجاست که شما بر جزئیات تسلط پیدا خواهید کرد.

با برنامه قرار است شما سر خود را خلوت کنید، اگرچه یک تشکیلات بزرگ را مدیریت می کنید و پر مشغله هستید. هر چه سرخلوت تر باشید، با کیفیت بهتری امور را رسیدگی می کنید.

توماس ادیسون جمله جالبی دارد: ” پر مشغله بودن، همیشه به معنای کار واقعی نیست. منظور از انجام همه کارها، بهره وری و موفقیت است. کار کردن ظاهری، بیهوده کار کردن است.”

برنامه خوب، برنامه ای است که دارای کیفیت باشد. یکی از بارزترین این کیفیت ها هماهنگی برنامه با هدف هایمان است. جوری باید برنامه ریزی کرد که سریعتر، جامع تر و حساب شده تر به هدف رسید.

جیمز مک تیلو نویسنده کتاب ” مدیریت زمان در کار و زندگی ” می نویسد:  بسیار مهم است که ارتباطی بین هدف های زندگی و وظایف روزانه ایجاد کنیم. یک مدیر نباید، برنامه هایش برای انجام کارهای کم اهمیت و کم بازده باشد. یک مدیر بزرگ، به اهداف بزرگ می اندیشد و برای نیل به آنها، برنامه دارد. اساساً ماهیت برنامه ریزی برای رشد است وگرنه کسی که به رشد و تعالی و موفقیت فکر نمی کند چه برنامه ریزی می خواهد داشته باشد!؟ این فرد، برنامه هایش صرفاً برنامه خواب، گردش، تفریح و مسافرت است! یک برنامه ریزی خوب، زمانی به درد می خورد که شما به حداکثرها و بهره وری بیشتر می اندیشید.

برنامه ریزی کمک می کند، بدون هدر رفتن زمان، به اهدافتان دست پیدا کنید. مدیریت حرفه ای به همین چیزها می اندیشد.

اگر در برنامه ریزی تان، هر روز کیفیت بهتری نسبت به روز قبل داشته باشید ، آن برنامه ریزی ارزشمند است.

خیلی از افراد هدف تعیین می کنند، آن هدف را هم باور دارند، تصمیم می گیرند که حرکت کنند، اما قبل از حرکت به این فکر نمی کنند که باید برنامه ای داشته باشند. یک سازمان بی برنامه، سازمان آشفته و بی سروسامانی است. سازمان آشفته، سازمانی است که هدف در آن، ” مثل سوزنی در انبار کاه ” گم شده است.

” برنامه ” اولین چیزی که از یک مدیر می خواهد، هدف نهایی اش است.

یکی از ارکان برنامه ریزی، فهرست بندی اقدامات است. فهرست کارها را بنویسید و به ترتیب اولویت و اهمیت آن، در برنامه ریزی تان بگنجانید. شما اگر صاحب یک تشکیلات عظیمی هستید، بیشتر باید با برنامه باشید. چرا که سازمان بزرگ، اهداف بزرگی هم دارد. هر کار عظیمی با برنامه ریزی، ساده و آسان به نظر می رسد.

منبع: pandak