امجدی مریم، علی محمدزاده خلیل. وحدت شقایق، مسعودی اصل ایروان. بررسی میزان مشارکت شهرداری های کلان شهرهای ایران در ارتقاء سلامت شهری و ارائه ی یک مدل پیشنهادی، فصلنامه علمی پژوهشی آمایش محیط، دوره ۱۴(۵۲)، بهار ۱۴۰۰، صفحه ۱۷۰-۱۴۷
۱٫ بررسی میزان مشارکت شهرداریهای کلانشهرهای ایران در ارتقاء سلامت شهری و ارائه یک مدل پیشنهادی
دوره ۱۴، شماره ۵۲، بهار ۱۴۰۰، صفحه ۱۴۷-۱۷۰
مریم امجدی؛ خلیل علی محمدزاده؛ شقایق وحدت؛ ایروان مسعودی اصل
بررسی میزان مشارکت شهرداریهای کلانشهرهای ایران در ارتقاء سلامت شهری و ارائه یک مدل پیشنهادی
نویسندگان
- مریم امجدی ۱ ، خلیل علی محمدزاده * ۲ ، شقایق وحدت ۳ ، ایروان مسعودی اصل ۴
۱ دانشجوی دکتری مدیریت خدمات بهداشتی درمانی , دانشگاه ازاد اسلامی , واحد تهران جنوب
۲ دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، مرکز تحقیقات سیاستگذاری اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، ایران. نویسنده مسئول
۳ استادیار مدیریت خدمات بهداشتی درمانی , دانشگاه ازاد اسلامی , واحد تهران جنوب
۴ دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، تهران، ایران
چکیده
یکی از مهمترین نهادهای شهری که شهروندان با آن در ارتباط میباشند، شهرداری است. این نهاد با مدیریت و برنامهریزیهای بلند مدت خود میتواند نیازهای اولیه و ثانویه شهروندان را شناسایی و شهر را به مکانی امن برای آنها بدل نماید. با توجه به اثرگذاری ۷۵ درصد عوامل اقتصادی و اجتماعی و محیطی بر سلامت، شهرداریها میتوانند نقش مهمی را ایفا نمایند. این پژوهش با هدف ارائه مدلی جهت مشارکت شهرداریها در ارتقاء سلامت جامعه شهری در ایران انجام شده است.
این پژوهش از منظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی کمی و از نظر ماهیت توصیفی است؛ ابتدا با مطالعات کتابخانهای و نظرخواهی از اعضای گروه خبرگان و اجرای تکنیک دلفی طی سه مرحله، ابعاد، مؤلفهها و شاخصهای پرسشنامه تحلیل و شناسایی و تدوین و پس از تعیین پایایی و روایی آن با شیوه نمونهگیری تصادفی با طبقهبندی در بین ۳۱۶ نفر از کارشناسان شهرداری ۵ کلانشهر (تهران، مشهد، اصفهان، شیراز و تبریز) توزیع و سپس گردآوری گردید. پس از تحلیل دادهها بر اساس نتایج معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تأییدی در مدل اندازهگیری مرتبه دوم در مجموع ۶ بُعد اصلی با ۲۱ مؤلفه از ۲۹ مؤلفه تأیید شد شامل: ارتقای برنامهریزی شهری، بهبود شرایط زندگی شهری، حکمرانی مشارکتی، افزایش تاب آوری مناطق در بحران و بلایا، شهرهای دوستدار سالمند، قانون سلامت عمومی. این مطالعه نشان داد؛ شهرداریهای کلانشهر در ایران از راهبردهای پیشنهادی سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۵ جهت ارتقای سلامت شهری فاصله زیادی دارند و به دلیل تمرکزگرایی ساختاری، مشارکت آنها در اجرای خدمات سلامت عمومی پایین و پیشنهاد میگردد؛ شهرداریها مشارکت خود را در سلامت به ویژه بهبود شرایط زندگی شهری افزایش دهند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Investigating the Participation of Iranian Metropolitan Municipalities in Promoting Urban Health and Providing a Conceptual Model
نویسندگان [English]
- maryam amjadi ۱ ،Khalil Alimohammadzadeh 2 ،Shaghayegh vahdat 3 ،Iravan masoudi asl 4
چکیده [English]
Municipality is one of the most important urban institutions with which citizens necessarily communicate. Municipality, with it is long-term management and planning, can identify the primary and secondary needs of citizen whereby the security of urban life can be guaranteed. In the realm of health and its enhancement, municipalities can potentially play an important role. The main goal of this study is to propose a model for municipalities’ participation in health promotion projects in urban settings in Iran. In this study both qualitative and quantitative approaches are utilized. In the first step, dimensions, components, and indices of a questionnaire are identified by interviewing members of the expert group and implementing Delphi technique in three stages. Subsequently, using the survey method, research toolkits were distributed among the members of the sample group. Finally, a model for municipalities’ participation in health promotion projects in urban settings was proposed and was compared to other models exercised in other countries.The results of structural equations indicated that the municipal participation model in health promotion projects in Iran has six main dimensions: urban planning improvement, living conditions improvement, democratic and collaborative governance, safety in face of disastrous and emergency events, creating age-friendly cities, and public health improvement. The improvement of living conditions with a coefficient of 0.96 is the most significant dimension. According to the findings of this study, the role of municipalities in public health promotion in Iran is quite negligible. Overall, this study suggests that municipalities should enhance their involvement in public health promotion particularly in terms of improving living conditions.
کلیدواژهها [English]
- Participation ،urban life health ،Municipality ،Iran