چگونه محرومیت اجتماعی(فقر و نابرابری) را از بین ببریم؟
🔸 برابری ، انصاف و عدالت
✍ فاضل محمدی جامعه شناس اقتصادی و توسعه
✅ از نظر شاخص های اقتصادی فقیر به افرادی گفته می شود که درآمدشان پایین تر از میانگین درآمد کل بوده و از داشتن نیازهای عمومی، ضروری و حیاتی جامعه مانند فرصت های آموزشی، شغلی ، بهداشتی و …. محروم می باشند.
✅ به داوری بنده مفهوم فقر نه تنها در بر گیرنده موارد فوق می باشد، بلکه فراتر از آن شامل فقدان و محرومیت افراد از دسترسی به آزادی های ماهوی، فطری و مواهبی هست که از جانب خداوند مهربان برایشان ارزانی و به ودیعه گذاشته شده است.
✅ پدیده های اقتصادی و اجتماعی چون بیکاری، فاصله های طبقاتی، سوء تغذیه ، امراض و بیماری، نا امیدی، استرس، تشویش و … همواره تهدید و تضعیف کننده آزادی، ابتکار و خلاقیت های بشر و توده های مردم بوده اند.
✅ زنان بی سرپرست و خانواده های تک سرپرست، جوانان بیکار، سالمندان، معلولان، بچه های طلاق، بیماران خاص و … گروههای آسیب پذیر و اکثریتی هستند که از رسیدن به استانداردهای جدید ایجاد شده توسط طبقه اشرافی و نو کیسه گان عاجر و ناتوان بوده و در نهایت آنان را در جامعه منزوی و گوشه گیر کرده است. (اینجا فقر به مانند محرومیت از توانایی ها عمل می کند).
✅ راهکارای مقابله با این پدیده شوم مختصر مطابق با تیتر به شرح ذیل است:
🔸۱_ برابری: برابری و مساوات گرایی به معنای برابری در ایجاد فرصت های شغلی ، آموزشی و تخصیص امکانات برای همگان و آحاد و اقشار مردم است ، توزیع عادلانه ثروت ، درآمدهای ملی و بودجه ، هماهنگی پرداخت حقوق و مزایا ،پوشش همگانی بیمه و … از دیگر مواردیست که در زمره برنامه های برابری قرار می گیرد .