مطالعهٔ موردی (به انگلیسی: Case Study)‏

یکی از روش‌ های تحقیق کیفی در علوم اجتماعی است. مورد پژوهی، بررسی متمرکز و عمیق یک فرد، گروه، رویداد یا اجتماع است. راه‌های دیگر نمونه‌ پژوهی شامل تجربه‌ ها، بررسی آماری و کندوکاو داده‌ های بایگانی‌ شده می‌باشد.

مورد پژوهی بر اقدام عملی مبتنی است و به همین دلیل ممکن است پیچیده و میان‌ رشته‌ای باشد و فرصت‌ هایی را برای درک مسائل و جستارهای وابسته با نمونه پژوهش پدید آورد.

در نمونه‌پژوهی دانشگاهی چهار مرحله وجود دارد:

• روشنگری استاد در مورد گسترهٔ موضوع مورد پژوهش و مسائل پیرامونی آن
• مطالعه شخصی و یادداشت‌برداری از هر گونه موضوع مرتبط توسط دانشجو
• بیان مهارت‌ها، دانش و نگرش دانشجویان در گروه‌های سه تا شش نفره، ارزیابی درستی داده‌ها، ارائه راهکارها و برگزیدن بهترین گزینه‌ها
• برگزاری نشستی اولیه که در آن، هر گروه فرعی ممکن است به ارائه بهترین راه حل خود مبادرت ورزد و استاد نیز به بیان کردن مسایل و اصول نهفته و پیش‌ فرض‌های آنان بپردازد.

نمونه‌ پژوهی‌ های علمی باید بر پایه یک یا چند چارچوب یا مدل مفهومی معتبر باشد.