پوشش همگانی سلامت

ایرج حریرچی به مناسبت روز جهانی بهداشت

-پوشش همگانی سلامت به این معناست که همه مردم بدون ملاحظات قومی، اقتصادی و جغرافیایی بتوانند همه خدمات سلامت مورد نیاز اعم از پیشگیری، ارتقا، درمانی، توانبخشی و حتی طب تسکینی را هر موقع و هر جایی که نیاز دارند با کیفیت مناسب و بدون سختی مالی دریافت کنند.

-متاسفانه طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت هنوز نیمی از مردم جهان به این پوشش دسترسی پیدا نکرده‌اند و سالانه صد میلیون نفر به دلیل هزینه‌های مربوط به سلامت به زیر خط فقر شدید می‌روند.

-امسال سازمان جهانی بهداشت، پوشش همگانی سلامت و تأثیر مراقبت‌های بهداشتی اولیه بر آن را مورد تأکید قرار داده است.

-مراقبت‌های اولیه بهداشتی، مراقبت‌هایی است که نقطه تماس اول مردم چه سالم و چه بیمار در حوزه سلامت است و تمام خدمات بهداشتی درمانی را یا سیستم بهداشتی درمانی خودش ارائه می‌کند و یا در سطوح بعدی ارجاع می‌دهد تا مردم از خدمات بهداشتی درمانی با کیفیت بهره‌مند شوند.

-پوشش همگانی سلامت سه بعد دارد که بعد اول آن خدمات سلامت تحت پوشش است. بعد دوم تعداد افراد تحت پوشش بیمه و بعد سوم میزان سختی مالی هزینه‌های کمر شکن فقرزای سلامت هستند که خوشبختانه در بعد اول بیش از 99 درصد خدماتی که در دنیا ارائه می شوند در کشور ما هم ارائه شده البته ممکن است گاهی مشکلاتی در توزیع جغرافیایی داشته باشیم.

-قسمت دوم که مربوط به افراد بیمه شده است، در حال حاضر 93 درصد مردم بیمه هستند که نسبت به 83.6 دهم درصد قبلی رقم خوبی است، اما هنوز 7 درصد مردم بیمه نیستند .

-حمایت های مالی موضوع سوم است که بعد از طرح تحول سلامت، پرداختی برای هزینه های درمانی از 58 درصد در سال 89، به بالای 54 درصد در سال های منتهی به 92 رسید و در سال 95 نیز به 35.3 دهم درصد که رقم قابل توجهی است، کاهش داشته و میزان هزینه های فقرزا که قبلا 83 درصد بوده الان به 50 صدم درصد رسیده که نسبت به کشورهای دیگر رقم قابل قبولی است، اگر چه باید تلاش کنیم که به صفر برسانیم.