مجله مديريت بهداشت و درمان
ISSN 2008-5346
دوفصلنامه داراي رتبه علمي – پژوهشي (پزشکي) به زبان فارسي – انگليسي
سال سوم، شماره 1-2، تابستان 1390
عنوان:
رابطه فرهنگ سلامت سازماني و تعهد سازماني كاركنان مطالعه موردي: دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات
نويسنده(گان):
امير اشكان نصيري پور، خليل علي محمد زاده، پوران رئيسي، مهرنوش جعفري
چکيده:
مقدمه: يكي از مهم ترين مسئوليت هاي مديريت منابع انساني، حفظ كاركنان توانمند به منظور ايجاد موفقيت سازمان ها و استفاده بهينه از آنهاست. نظر به اهميت و حساسيت دانشگاه بعنوان محلي براي آموزش و پرورش نيروي انساني تحصيل كرده، اين پژوهش به بررسي ارتباط بين سلامت سازماني و مولفه هاي تشكيل دهنده آن و تعهد كاركنان در واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي پرداخته است.
روش پژوهش: اين مطالعه از نوع همبستگي بوده و در سال 1390 انجام پذيرفت. 90 نفر از كاركنان غير هيات علمي واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي به شيوه طبقه اي از دانشكده ها و حوزه ستاد دانشگاه به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه تعهد سازماني پورتر و پرسشنامه پژوهشگر ساخته سلامت سازماني بود. داده ها از طريق مكاتبه رسمي با واحدهاي مورد مطالعه و به شكل خود ايفا جمع آوري شد. در تحليل داده ها از ميانگين و انحراف معيار توزيع فراواني براي توصيف و از ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي همبستگي نمرات سلامت سازماني و تعهد كاركنان بهره گيري شد. هم چنين آناليز واريانس، آزمونt مستقل و تحليل رگرسيون بكار گرفته شدند.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره سلامت سازماني 38.13±178.85 (67 درصد) و در مورد تعهد كاركنان 29.56±145.16 (66 درصد) بود. وضعيت سلامت سازماني و تعهد كاركنان در واحدهاي زير مجموعه سازمان مورد مطالعه تفاوت معني داري نداشت. بين كليه ابعاد سلامت سازماني يعني يگانگي نهادي r1 = 0.657، مراعات r2 = 0.464، ساخت دهي r3=0.640 ، حمايت منابع r4 = 0.566، بانك اطلاعاتي r5 = 0.362و روحيه r6 = 0.625 با تعهد سازماني كاركنان همبستگي مثبت و معني داري مشاهده شد (P<0.001). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد سلامت سازماني قابليت تبيين تعهد كاركنان را به ميزان 55.6 درصد دارد (F=17.3 ، df = 6 ، P<0.01). موثرترين مولفه پيش بيني كننده، يگانگي نهادي با بتاي 0335/0 و 001/0P < بوده است. دومين مولفه موثر بر تعهد سازماني روحيه بود ( =0.306β و(P=0.05.
نتيجه گيري: با توجه به رابطه معني دار بين سلامت سازماني و تعهد كاركنان، تلاش در جهت سالم سازي سازمان از طريق ايجاد يگانگي نهادي با اقداماتي از قبيل حمايت از كاركنان در رويارويي با مشكلات محيطي و تقدير از ايده هاي خلاق و هم چنين تقويت روحيه آنان با تدابيري چون ايجاد جو صميمي، توام با تشريك مساعي و احترام و پرهيز از تبعيض مي تواند نقش موثري در افزايش تعهد سازماني كاركنان داشته باشد.
کليدواژگان:
سلامت سازماني؛ تعهد؛ كاركنان؛ دانشگاه