کجـا و چگونـه برای سلامـت، سیاست خردمنـدانه طراحی کنیم؟

چکیده

مقدمه: پیچیده بودن نظام سلامت و ضرورت سیاست‌گذاری مبتنی بر شواهد ایجاب می‌کند تا نظام سیاست‌گذاری سلامت بر اساس ویژگی‌ها و معیارهای قابل قبول پایه‌گذاری شود. این تحقیق با هدف بررسی نظرات افرادی با تجربیات ملی در پاسخ به سؤال «کجـا و چگونـه برای سلامـت سیاست‌گذاری خردمنـدانه کنیم؟» انجام شده است.
روش کار: این بررسی به صورت کیفی و بر مبنای مصاحبه عمیق و ساختارمند انجام شد. نمونه‌گیری از نوع هدفمند بود و در مجموع با دوازده نفر شامل دو وزیر پیشین بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دو نفر از نمایندگان کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، دو نفر از معاونین وزیر و شش نفر از خبرگان و صاحب‌نظران سلامت در سطح ملی مصاحبه شد. پس از جمع‌بندی، دسته‌بندی و تحلیل بر مبنای موضوعات اصلی «مشکلات حوزه سیاست‌گذاری»، «وظایف سامانه سیاست‌گذاری سلامت» و «امکانات لازم برای واحد حامی سیاست‌گذاری» ویژگی‌ها استخراج و در یک مدل مفهومی جمع‌بندی گردید.
یافته‌ها: با توجه به تحلیل محتوای مصاحبه‌ها، ویژگی‌های یک سامانه سیاست‌گذاری سلامت در هفت اصل «جلب مشارکت ذی‌نفعان، پاسخگویی اجتماعی، ضمانت اجرا، شایسته‌سالاری، جایگاه با ثبات، استناد به شواهد علمی، و توانایی همکاری و هماهنگی» جمع‌بندی شده است که برای هر ویژگی راهکارهای بومی از دیدگاه مصاحبه‌شوندگان ارایه شده است.
نتیجه‌گیری: ویژگی‌های طرح شده از دیدگاه افراد مصاحبه‌شونده با اصول مرتبط به چرخه مؤثر سیاست‌گذاری سلامت هم‌خوانی دارد، با این که در مورد جایگاه سامانه سیاست‌گذاری سلامت نظرات متفاوتی وجود داشت اما رعایت اصول هفت‌گانه فوق در طراحی و استقرار این سامانه می‌تواند نظام سلامت کشور را در دستیابی به چشم‌انداز بیست ساله یاری دهد.

برای دریافت مقالات پزشکی در مدلیب عضو شوید

Introduction: Complexity of Health System along with importance of evidence based policy making implies the health policy system to be based on reasonable characteristics and measures. The goal of the current study was to respond to the question of where and how to make wise policies for health

Method : This is a qualitative study based on in-depth structured interviews and purposeful sampling. The interviewees were 12 persons including: 2 ex-health ministers, 2 parliamentarians (members of Commission for Health), 2 ex-deputy health ministers and 6 national health experts. Data were collected, stratified and analyzed in 3 main themes, namely “policy making problems”, “functions of the health policy making system” and the “requirements for policy support unit”, to shape the conceptual frame work.

Results : Regarding the content analysis of the interviews, characteristics of a reasonable health policy making system were summarized in having seven principles, namely: “stakeholders’ participation”, “social accountability”, “securing of implementation”, “meritocracy”, “sustainability in positions”, “being evidence based” and “ability for coordination and collaboration”. The interviewees have proposed several customized solutions to cope with each of the seven principles as well.

Conclusion: All seven items mentioned by the interviewees are quite consistent with the health policy making cycle. In spite of all controversies on the location of the health policy support unit within the health sector, one can conclude that taking all the aforementioned principles into full consideration while designing and implementing the policy making system for health would assist the health system to attain the country’s 20-year vision in the health sector.