عدم تعارض منافع؛ قانونی که باید تدوین و اجرا شود

تعارض منافع(Conflict of interest) به شرایطی اطلاق می‌شود که در آن، یک فرد یا سازمان با منافع مختلفی مواجه است (مالی، احساسی، خانوادگی و…)، در وضعیتی که هر یک از آن منافع می‌توانند تصمیم صحیح آن فرد یا سازمان را فاسد نمایند. تعارض منافع برای همه ما و بصورت روزانه اتفاق می‌افتد.

تعارض منافع میان افراد در تعاملات اجتماعی امری ناگزیر است. از اینرو سیاستگزاران با اصل قرار دادن نفی و رفع تعارض منافع، بایستی تلاش ‌کنند تا آنرا چنان مدیریت کنند که مانعی برای خدمت و مخدوش‌کننده اعتماد در جامعه نباشد. وقتی سیاستگذاران، قانونگذاران، مدیران ارشد ستادی و یا اجرایی درگیر تعارض منافع می شوند و قادر به مدیریت و یا مایل به جلوگیری از آن نمی شوند و یا خدای ناکرده از آن استقبال و به سوی آن حرکت می کنند؛ این مسئله مایه ی بسیاری از رانت ها، تبعیض ها، مفاسد، معصیت ها، مصیبت ها و بی عدالتی ها می گردد.

تعارض منافع می تواند از نوع عرضی(ناشی از موجودیت) و یا ذاتی(ناشی از ساختار) و یا هر دو باشد.

تحقق عدالت(Equity) در سلامت نیازمند تولید و توزیع خدمات، دسترسی عامه به خدمات، رعایت اولویتها، در نظر گرفتن اهداف و نیازها، تامین منابع، کیفیت خدمات و کالاهای سلامت و پاسخگویی است. این امر مهم احتیاج به سیستم های شفاف، هوشمند و تربیت و بکارگیری نیروهای انسانی شایسته، ساختار مناسب و اصلاح فرآیندها و رویه ها و شاخصهایی برای رصد و ارزیابی دارد.

تعارض منافع پیش نیاز اغلب مفاسد است و در همه نظامها و کشورها، سنگ انداز پیشرفت و تحول به حساب می آید. در کشور ما هم تاکنون آسیبهای مادی و معنوی زیادی را موجب شده است. مجلس شورای اسلامی برای ریل گذاری صحیح امور، باید تمام موقعیت های تعارض منافع را احصاء و این قانون را با تمام جزئیاتش از تصویب بگذراند و بر اجرای آن به شدت و با دقت مراقبت و مواظبت نماید و در زدودن این عارضه نباید کمترین تساهل و تعارفی داشت.