انواع رویدادهای علمی

معنی و مفهوم انواع رویدادهای علمی

دکترخلیل علی محمدزاده*

یکی از دلایلی که مرا قانع کرد که در این مورد یادداشتی بنویسم، کاربرد بی دلیل برخی از این مفاهیم و رویدادهای علمی در دعوت نامه هایی است که برای شرکت در آنها دریافت می کنم و وقتی در آن جلسات حضور پیدا می کنم، مثلا می بینم، تناسبی با کنفرانس نداشت، ولی به کنفرانس دعوت شده بودم و یا نمی شد به آن جلسه همایش گفت، اما در نامه دعوت همایش قید شده بود و نظایر اینها، تا اینکه یکبار از دبیر علمی کنگره ای پرسیدم چرا این جلسات خود را کنگره نامیده اید و مثلا همایش یا سمپوزیوم خطاب نکردید، جواب خاصی نداشت و به پیشینه و تاریخچه سالیانه این سری جلسات اشاره نمود و در نهایت مرا به افراد مختلف حواله داد و آنها هم با حرفهای خود بر ابهامات و تناقضات افزودند، لذا تصمیم گرفتم در این باره تحقیق نموده و خیلی کوتاه و مختصر در باره واژگان زیر توضیحاتی برای دانشگاهیان ارائه دهم، شاید در بکارگیری این عبارات توسط برنامه ریزان و مدیران اقدام بجا و درستی صورت گیرد.

1. سمینار: اصطلاح لاتین است. واژه فارسی آن «هم اندیشی، میزگرد و همکاوی» است. رویدادی که دانشجویان تحت راهنمایی استاد در رشته خاصی، سخنرانی هایی را در موضوع مرتبط با رشته خود ارائه می دهند. معنی دیگر سمینار،‌ اطاقی است که دانشجویان در آن گرد هم آیند و به تشریح موضوعی بپردازند. در کشور ما واژه  همایش گاهی به جای سمینار بکار می رود.
2. کنگره: واژه فرانسوی است. در این رویداد در موضوع خاصی به منظور حل مسئله، تبادل نظر صورت می گیرد. برخی کنگره ها در چند روز و یا چند جلسه است. کنگره می تواند علنی و یا غیرعلنی با حضور سران مشخص برگزار شود. لغت نامه دهخدا، کنگره را اینگونه توضیح می دهد؛ مجمعی از سران دولت، نمایندگان ممالک یا دانشمندان که درباره ی مسایل سیاسی، اقتصادی، علمی و غیره بحث کنند.
3. کنفرانس: واژه فرانسوی است. واژگان فارسی آن از نظر فرهنگستان زبان و ادب فارسی، «اجلاس و فراهمایی» است. فردی مطلب علمی خود را برای دیگران بیان می کند. کنفرانس از نظر تعداد شرکت کنندگان و مدت زمان کمتر از کنگره است. کنفرانس معمولا برای سیاستگذاری در حوزه خاصی نیز انجام می گیرد. از این نظر کنفرانس اجتماع و انجمنی از عده معدودی برای بحث در مسایل سیاسی،‌ اجتماعی و فنی می باشد. کنفرانس کوچکتر از کنگره است. ضمنا” به اجتماع گروهی از متخصصان فن برای شور و بحث در باب مسائل فنی و یا اجتماع جمعی از سیاستمداران، روسای دولتها و وزیران به منظور حل یک مسئله سیاسی داخلی و بین المللی نیز کنفرانس اطلاق می شود.
4. همایش: متداولترین رویداد علمی است. در این رویداد شخصیت های حقیقی و یا حقوقی پیرامون یک موضوع خاص بحث و تبادل نظر می کنند. فرهنگستان ادب و زبان فارسی معنی واژه همایش را به این صورت تعریف می کند: «نشست هایی که شرکت کنندگان در آن نمایندگان دولتها و سازمانها یا متخصصان امور فرهنگی، ادبی، اجتماعی و سیاسی هستند و برای بحث و تبادل نظر و تصمیم گیری درباره ی موضوعی خاص گرد هم می آیند. چنین نشست هایی در سطح ملی یا بین المللی و به صورت دائمی یا موقت، برگزار می شوند». همایش به زبان انگلیسی؛ The Gathering است.
5. گردهم آیی:  همان مجمع است که برگزارکنندگانش قصد آن دارند تا موضوع مورد علاقه خود را از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار دهند. مثل حضور استانداران، یا مدیران کل واحدهای یک سازمان و یا مسئولان انجمن های صنفی و تخصصی و نظایر آن، در گردهم آیی سخرانی و یا مقالات تخصصی ارائه نمی گردد.
6. سمپوزیوم: این مفهوم کهن در یونان باستان، امروزه به «همایش دانشگاهی» اطلاق می‌شود. به سمپوزیوم در فارسی، «هم نشست و محفل علمی» نیز گفته می شود. معنی آن دور هم نشینی با صفا و خوشی است. معمولا به نیت خدادوستی و با روشهای سنتی برگزار می گردد. سمپوزیوم مانند مجلات کاملا تخصصی است و محیط کاملا رسمی و علمی است. شرکت کنندگان بین ۲۰ تا ۱۰۰ نفر است. گاهی بیشتر هم می شود. امروزه سمپوزیوم عبارتست از؛ گرد هم آیی تخصصی در راستای برگزاری سخنرانی، بحث و گفتگوهای گروهی درباره ی موضوعهای ویژه و از پیش تعیین شده پیرامون جستارهای علمی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره که با نتیجه‌گیری در پایان همراه است. عنصر اصلی در سمپوزیوم، موضوع واحد آن است.
7. میتینگ: هر نوع «تجمع» بیش از ۱۵ نفر که در مکانی تجاری برپا می‌گردد و شامل کنوانسیون، کنگره‌، کنفرانس، سمینار، کارگاه، سمپوزیوم می‌گردد که مردم را برای یک هدف مشترک یعنی تبادل اطلاعات گرد هم می‌ آورد. به گرد آمدن دسته هایی از مردم برای ابراز نظر، اجتماع گروهها برای گفتگو یا اظهارنظر در مسائل اجتماعی نیز متینگ می گویند.
8. ورکشاپ: ورکشاپ (work shop) همان کارگاه آموزشی است که در آن به صورت فشرده مهارتی را یاد می دهند. به زبان ساده‌ «کارگاه‌» به رویدادهای کوتاه‌مدت گفته می‌شود. در کارگاه به جای انتقال دانش، انتقال مهارت صورت می گیرد. افراد با تعامل به شیوه خلاقانه حل مسئله می کنند. ابتدا صمیمیت کم است. اما کم کم به دلیل تعاملات، صمیمیت افزایش می یابد. تعداد افراد کارگاه معمولا از ۵ تا ۵۰ نفر تعریف می شود. تاکید این رخداد بر استفاده عملی از مهارتهاست. کارگاه به نوعی سمینار با تمرکز و تاکید بر بحث آزاد، تبادل ایدهها،‌ نمایش روشهای بکارگیری عملی مهارتها و اصول نیز گفته می شود. همچنین به گردهم‌آیی چندین نفر برای بحث عمیق و شدید درباره موضوعی خاص نیز اطلاق می‌ گردد.
9. کنوانسیون: به فرانسوی: Convention یا مقاوله‌ نامه یک نوع معاهده است که با هدف تدوین قواعد حقوقی و مهم ما بین کشورهای مختلف تنظیم و منعقد می‌گردد؛ مانند کنوانسیون ژنو و مقاوله‌نامهٔ منع کار اجباری، کنوانسیون به «همایش ملی یا بین‌المللی» تشکیلات و دوایر بازرگانی، با هدف بحث یا ارائه نمایشگاههای تجاری. کنوانسیون همچنین به همایش عمومی و رسمی تشکیلات قانونگذاری، گروههای اجتماعی و اقتصادی نیز اطلاق می‌شود که به منظور فراهم آوردن اطلاعات در یک موقعیت خاص تشکیل می شود.
10. فراخوان: به تنهایی رویداد به حساب نمی آید. یک نوع «دعوت و درخواست عمومی» به شمار می آید. مسیری است برای ورود به یک رویداد، فراخوان ممکن است برای شرکت در یک رخداد علمی باشد،یا انتشار مقاله در یک مجله

• پزشک و استاد دانشگاه